jueves, 16 de octubre de 2014

Ka Mate 001


En una tarde de gran fortuna iban juntos los hermanos. Sus pasos resplandecían en un lugar que aún no existe pero que el resto ensueña desde que nos posamos en esta era. Los caminos, pedacería traicionera, no dan garantías; de ahí la chispa de ser testigo de nuestros anhelos.
No importa cuantas veces acontezca este suceso, para cualquiera siempre es -la última vez- que se juntan.
Lo que en verdad importa no es saber si es la ocasión final que se juntan, sino si ya sucedió la última vez que se separaron.

Ka mate, ka mate! ka ora! ka ora!
Ka mate! ka mate! ka ora! ka ora!
Tēnei te tangata pūhuruhuru
Nāna nei i tiki mai whakawhiti te rā
Ā, upane! ka upane!
Ā, upane, ka upane, whiti te ra

No hay comentarios: